به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

مشاهده نورهای ناشناخته در آسمان مراکش قبل از زلزله

تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۸۰۵۷۵

شاهدان عینی کمی قبل از زمین لرزه ویرانگر ۶.۸ ریشتری در مراکش که شامگاه شنبه ۹ سپتامبر رخ داد، متوجه نورهای درخشان آبی در آسمان شدند. Business Insider (BI) توجه کاربران را به ویدیو‌هایی از این پدیده در شبکه‌های اجتماعی جلب کرد.

به گفته کارشناسانی که نشریه بیزنس اینسایدر با آن‌ها مصاحبه کرده است، این اتفاق به اصطلاح «چراغ‌های زلزله» یا EQL است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این واقعه قبلاً در زمین لرزه مکزیکو سیتی در سال ۲۰۲۱ و بر فراز ژاپن در آستانه زمین لرزه ۲۰۲۲ و در طول سایر این چنین رخدادها ثبت شده بودند.

دانشمندان چنین داستان‌هایی را تخیلی می‌دانستند تا اینکه مقدار کافی شواهد عکاسی و ویدئویی از واقعیت این پدیده ثبت شد.

ماهیت وقوع «نور‌های زلزله» هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است. به گفته ژئوفیزیکدانان مؤسسه تحقیقاتی SETI آمریکا، درخشش نورهایی در آسمان کمی قبل از لرزش ممکن است به دلیل اصطکاک صفحات تکتونیکی بر روی یکدیگر ایجاد شود. این جریانی ایجاد می‌کند که هوا را یونیزه می‌کند. با این حال، دانشمندان دانشگاه کارولینای شمالی با این فرضیه موافق نیستند و ادعا می‌کنند که اصطکاک سنگ‌ها قادر به ایجاد تخلیه با نیروی کافی نیست.

تئوری دیگر این است که در آسمان قبل از وقوع زلزله، لرزش‌های اولیه شروع به تکان دادن تیر‌های برق می‌کند و به دلیل اتصال کوتاه روی خطوط برق با ولتاژ بالا  نور و جرقه ایجاد می‌شود.

محققان خاطرنشان کردند که اگر نور‌های EQL واقعاً زمین لرزه‌ها را پیش بینی می‌کنند، مطالعه آن‌ها می‌تواند یک سیستم هشدار اولیه برای بلایای زمین ساختی قریب الوقوع ایجاد کند.

پیش از این، زلزله شناسان مطالعه کرده بودند که پس لرزه‌های پس از زلزله چقدر طول می‌کشد.

منبع: Gazeta.ru

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: زلزله مراکش زمین لرزه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۸۰۵۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ببینید l دیوار مرگ قمری ناجی فضانوردان!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دانشمندان به فضانوردان توصیه کرده‌اند که برای جلوگیری از ضعیف شدن بدن در محیط‌های کم‌گرانش به دویدن روی آورند؛ اما از آنجایی که آن‌ها در فضا هستند، هر نوع دویدنی مدنظر نیست. محققان به فضانوردان توصیه کرده‌اند که چندین بار در روز در اطراف «دیوار مرگ قمری» بدوند.

دیوار مرگ قمری به کمک یک استوانه چوبی غول‌پیکر که توسط بدل‌کارهای موتورسیکلت در نمایش‌ها استفاده می‌شود، یک جرثقیل به ارتفاع 36 متر و چند سیم بانجی شکل گرفته‌است. محققان خاطرنشان کردند که این میدان گرانشی مانع از دویدن بیش از حد سریع فضانوردان در ماه می‌شود. دیوار مرگ قمری نه تنها گرانش ایجاد می‌کند، بلکه برای ایجاد نیروی جانبی کافی برای مبارزه با تحلیل استخوان و عضله مفید است.

آلبرتو مینتی، استاد فیزیولوژی در دانشگاه میلان، می‌گوید:«از اینکه هیچ‌کس پیش از ما به این ایده پی نبرده بود، شگفت‌زده شدم. دیوار مرگ قمری می‌تواند یک راه مناسب و سان برای تمرین در ماه باشد.»

انسان‌ها از زمان پایان برنامه آپولو در سال 1972 پا به ماه نگذاشته‌اند، اما ناسا و سایر آژانس‌های فضایی با مأموریت‌های طولانی مدت در زیستگاه‌های دائمی خود را برای بازگشت به ماه آماده می‌شوند. فضانوردان آرتمیس ناسا قرار است سال آینده با یک ماموریت بعدی به سطح ماه در اوایل سال 2026 پرواز کنند.

اطمینان از داشتن هوا، غذا و آب برای فضانوردان تا تشعشعات فضایی، چالش‌هایی هستند که فضانوردان در ماه با آن‌ها مواجه خواهند شد. اما بدون نیروی گرانش طبیعی برای مقابله با آن، فضانوردان توده استخوانی و عضلانی را از دست می‌دهند.

محاسبات مینتی و همکارانش نشان می‌دهد که دویدن دور دیوار مرگ روی زمین، بدون آنکه منجر به زمین خوردن بشود، برای انسان بسیار دشوار است. اما در گرانش ماه، که یک ششم زمین است، این کار بسیار آسان‌تر است. طبق محاسبات او، دویدن با سرعت بیش از 12 کیلومتر در ساعت باید کافی باشد.

برای آزمایش این طرح، دو محقق در حالی که به طناب بانجی آویزان شده از جرثقیل متصل بودند، دور دیوار مرگ به عرض 10 متر دویدند. این فرایند با کاهش پنج ششم وزن بدن آنها، گرانش ماه را تقلید کرد. در ترکیب با داده‌های تردمیل، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که دویدن برای چند دقیقه در شروع و پایان هر روز، باید نیروی کافی برای قوی نگه داشتن استخوان‌ها و عضلات و حفظ کنترل خوب سیستم عصبی ایجاد کند.

در مقابل چالش ساخت دیوار مرگ در ماه، می‌توان به جای انتقال دیوار مرگ واقعی، فضانوردان را در زیستگاه‌های دایره‌ای قرار داد و به آنها اجازه داد تا در اطراف دیوارهای خانه‌های خارج از جهان خود، بدوند.

ماریا استوکس، استاد توانبخشی عصبی-عضلانی اسکلتی در دانشگاه ساوتهمپتون، گفت:«حرکت در این محیط استوانه‌ای قطعا اقدام متقابل مفید برای کمک به جلوگیری از تغییر شرایط بدن در اثر گرانش کاهش یافته در ماه است. اما برای یادگیری مهارت‌های خاص و اطمینان از عملکرد ایمن فضانوردان بر روی سطح ماه، آموزش‌های خاصی برای زندگی روزمره و فعالیت‌های کاری همچنان مورد نیاز است.»

منبع: theguardian

227227

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901738